БИ-ИР КУЛИШМАЙМИЗМИ, ТОҒА?..
* * *
Боғчага қатнаб, мактабга чиқиш арафасидаги қизалоққа онаси тушунтиряпти:
— Боғчада фақат ўйнардинг, қизим. Лекин мактабда меҳнат қилишинг керак бўлади.
— Меҳнат? Ойижон, унда ўша мактабга ярим ставкага ишга кириб, қолган вақтимни боғчада ўтказаверсам бўлмайдими?
* * *
Жуҳуд аёл дугонасига деди:
— Ишонасанми, ёмон туш кўрибман. Гўё эринг иккаланг уйингни ижарага бериб, бизникида ёз бўйи яшаш учун меҳмонга келганмишсизлар.
* * *
Эркак дўстига деди:
— Эшитдингми, Мўминтой зўр, ақлли аёлга уйланибди. Вей, хотини еттита тилда гаплашармиш. Қандай бахтли-я, Мўминтой!
— Нимаси бахтли? Бахтсиз дегин! Бечора дегин!
— Нега?
— Бизнинг хотинимиз биттагина тилда гапиради, шундаям иккаламизга кун йўқ!
* * *
Хотин узоқ муддатли хизмат сафаридан қайтиб келса, уйдаги жиҳозлар йўқ. Эридан сўради:
— Жиҳозлар қани?
— Сотиб юбордим.
— Пули қани унда?
— Қопчада.
— Қопча қаерда?
— Кўзларимнинг остида.
* * *
Йигит армиядан қайтиб ишга жойлашиш учун бир ташкилотга борди. Ундан сўрашди:
— Хўш, қўлингиздан нима иш келади?
— Ер ковлай оламан.
— Яна-чи?
— Ковламаслигим ҳам мумкин.
— Бундан ташқари яна қандай иш бажара оласиз?
— Масалан, белкуракни яшириб қўйишим мумкин. Ҳаётда топа олмайсизлар.
* * *
Олий ўқув юртига кириш учун имтиҳон кетяпти. Имтиҳон олувчи абитуриентдан сўради:
— Хўш, нега энди айнан муаллимлик касбини танладингиз? Бош сабабини айтинг-чи!
— Бош сабаби июн, июль, августь.
* * *
Муаллима ўқувчиларга бўлишни ўргатяпти. Доскага 2: 2 рақамини ёзди-да, сўради:
— Болалар, бу нимани англатади?
Орқа партада ўтирган бир ўқувчи бор овозда бақирди:
— Дурангни!
* * *
Она қизига деди:
— Мендан ибрат ол! Мана, 20 йил бўлди турмушга чиққанимга. Ҳалиям фақат бир кишини севаман.
— Ҳа-а, тасаввур қиламан. Дадам билиб қолса, катта жанжал бўлади-да, ойи!
* * *
— Хотинжон, чангюткич сотиб олиш ўрнига, хизматчи аёл ёллай қолайлик!
— Дадаси, унда совиткич ҳам сотиб олмаймиз. Шунинг ўрнига келишган бир йигитни елпигич қилиб ишга оламиз.
* * *
— Ҳаётда аёлнинг учта фаол даври бўлади.
— Қанақа?
— Биринчи давр: У отасининг асабига тегади. Иккинчи давр: Эрининг асабига тегади. Учинчи давр: Куёвнинг асабини эговлайди.
* * *
— Азизим, мени севасизми?
— Нима десам экан? Ҳа, севаман.
— Ўша «Нима десам экан»сиз айтинг.
— Яхши, севаман.
— «Яхши»сиз айтинг. Йўқ, яхшиси, «Сени жонимдан ортиқ севаман» денг.
— Сени жонимдан ортиқ севаман.
— Алдаяпсиз.
— Алдамаяпман. Чунки сенга уйланганимдан бери мана шу жонни кўришга кўзим йўқ.
* * *
— Оилали эркаклар оила қурмаганларига нисбатан узоқроқ яшаркан. Шу ростми?
— Йўқ, оилалиларга умр сал узунроқ туюлади холос.
* * *
— Ярамас! Мен сенга умримнинг энг тотли лаҳзаларини ҳадя қилгандим! Ёшлик чоғларимни сенга бағишлабман-а! Умримни хазон қилдинг, билдингми?!.
— Хотинжон, диплом билан гаплашишни қачон бас қиласан ўзи?
* * *
Ҳайвонот боғи. Леопардлар қафаси ёнида худди шу жонивор терисидан тикилган шубали аёл тўхтади. Шунда леопард урғочисига шипшитди:
— Ана, энди ўлимдан кейинги ҳаёт борлигига ишонгандирсан-а, жоним?
* * *
Икки дўст катта кўчада учрашиб қолишди. Бири иккита рангли телевизор кўтариб олганди. Наригиси ундан сўради:
— Нима қиласан иккита рангли телевизорни?
— Э, ўзимгамас. Қайнонам «рангли телевизор учун ярим умримниям бағишлашга тайёрман» деганди.
* * *
Икки қария ёшлик чоғларини ёдга олишяпти.
— Қачонлардир бир қиз мени деб ҳаётини хавф остига қўйганди.
— Қанақасига?
— У «Сенга теккандан кўра ўзимни ҳув анави дарёга ташлайман» деган.